Żywe pokarmy akwarystyczne - zdjęcia mikroskopowe i opisy
: czw maja 31, 2018 3:54 pm
Opisy żywych przysmaków naszych ryb
Pierwotniaki: na zdjęciach są to wyłącznie orzęski (Ciliata)
Zdjęcia 1 ÷ 11 - Występujące w akwariach pierwotniaki z rodziny orzęsków (Ciliata) podzielić można na dwie grupy - osiadłe i wolno żyjące. W akwarystyce większe znaczenie mają raczej te wolnożyjące, które możemy hodować na skórce banana, sianie itp. Określenie ich przynależności rodzajowej jest trudne, tzn. to co akwaryści nazywają "pantofelkiem" wcale być nim nie musi - jest szereg podobnych do siebie orzęsków wolnożyjących. Orzęski osiadłe mają długą "nóżkę", którą przytwierdzają się do podłoża - tzw. stylik. W razie potrzeby mogą błyskawicznie się odczepić i popłynąć w poszukiwaniu lepszego miejsca żerowania. Na zdjęciach widać osobniki z rozprostowanym oraz skurczonym stylikiem (w razie zaniepokojenia pierwotniak wciąga rzęski i kurczy stylik). Widać pierwotniaki osiadłe pojedyncze oraz kolonijne (prawdopodobnie różne gatunki).
1. pierwotniak osiadły
2. pierwotniak osiadły
3. Pierwotniak osiadły (skurczony stylik)
4. Pirwotniak osiadły (ma wyciągnięty stylik)
5. Pierwotniaki osiadłe (kolonia)
6. Pierwotniak wolnożyjący
7. Orzęsek wolnożyjący
8. Orzęsek wolnożyjący
9. Orzęsek wolnożyjący
10. Orzęsek wolnożyjący (widoczne są rzęski)
11. Orzęsek wolnożyjący
Widłonogi - Copepoda
Widłonogi to drobne, z reguły planktonowe, morskie i słodkowodne skorupiaki. Zasiedlają wszystkie oceany i kontynenty łącznie z Antarktydą. Występują wszędzie tam, gdzie jest woda, nawet w wilgotnym mchu, pod korą dolnych części pni drzew tropikalnych, w wilgotnym piasku plaż morskich. Część widłonogów prowadzi pasożytniczy tryb życia, pasożytując na jamochłonach, pierścienicach, skorupiakach, mięczakach, szkarłupniach, rybach. Ciało jest zbudowane ze stałej liczby 16 segmentów (5 głowowych, 6 tułowiowych i 5 odwłokowych). Rozmiar ich ciała zawiera się w zakresie od 0,5 mm do 20 cm, jednak typowi przedstawiciele tej podgromady mają zwykle rozmiar ciała zawierający się w zakresie 0,5 do 2 mm. Pływają za pomocą silnie rozwiniętej pierwszej pary czułków. Ciało ich zawiera żółte kropelki zapasowego tłuszczu (glikolipidy) oraz wiele witamin. Przeważnie są przezroczyste. W morzach stanowią około 9/10 planktonu. Są też głównym składnikiem pokarmu dla śledzi i narybku wątłuszowego (Gadidae). Również gatunki słodkowodne odgrywają pewną rolę jako pokarm dla ryb. Wolno żyjące oraz pasożytnicze widłonogi są rozdzielnopłciowe. Jaja u wielu widłonogów składane są do worków lęgowych znajdujących się po bokach odwłoka. Widłonogi stanowią dużą grupę składającą się obecnie z 9 rzędów, około 220 rodzin i ponad 13 000 gatunków, co czyni je najliczniejszą gromadą wśród skorupiaków niższych.Zdjęcie 12 - larwa samicy widłonoga Cyclopoida "oczlika" (krótki i proste anteny - samiec ma wygięte)
Zdjęcie 13 - zbliżenie przedniej części ciała samicy widłonoga - widoczne materiały zapasowe w postaci pomarańczowych kulek tłuszczu. Te właśnie materiały zapasowe zawierają barwnik astaksantynę, który nadaje im charakterystyczny pomarańczowy kolor. Astaksantyna dostarczana w pokarmie rybom akwariowym powoduje uzyskanie intensywnych nich maksymalnie intensywnych kolorów, dlatego karmienie oczlikami tak dobrze służy rybom.
Zdjęcie 14 - samica innego gatunku widłonoga nosząca przyczepione dwa worki z jajami.
Zdjęcia 15 i 16 - starsza postać larwalna widłonogów.
Zdjęcie 17 - inny gatunek widłonoga.
Zdjęcie 18 - Nauplius Copepoda - larwa krótko po wykluciu.
12. Copepoda - oczlik
13. Copepoda
14. Copepoda
15. Copepoda
16. Copepoda
17. Copepoda
18. Nauplius Copepoda
Wrotki - Rotatoria
Wrotki - typ, małych (50-2000 µm), przezroczystych zwierząt bezkręgowych z charakterystycznym wieńcem rzęsków (aparatem wrotnym), od których pochodzi nazwa typu i o stałej dla gatunku liczbie komórek ciała (z tego względu, wzrost osobniczy odbywa się nie przez przyrost liczby komórek, tylko przez zwiększenie rozmiarów komórek ciała). Zwierzęta te zamieszkują przede wszystkim wody słodkie, ale znane są też formy morskie, słonowodne i lądowe, żyjące na wilgotnych mchach, w glebie kielichach roślin i dziuplach z wodą, czy na torfowiskach lub w piasku w wodzie interstycjalnej. Żywią się martwą materią organiczną, bakteriami, glonami i pierwotniakami. W Polsce występują 554 gatunki, na świecie ponad 2000.Zdjęcie 19 - piękny wrotek Kellicottia longispina. Na zdjęciu widoczne jest duże jajo przyczepione do pancerzyka stworzenia.
Zdjęcie 20 - wrotek Kellicottia longispina.
Zdjęcia 21 i 22 - wrotek Keratella quadrata.
Zdjęcie 23 - wrotek Keratella quadrata z przyczepionym jajem.
Zdjęcie 24 - wrotek Keratella quadrata.
Zdjęcia 25 i 26 - wrotek Keratella cochlearis.
Zdjęcia 27 ÷ 29 - wielki drapieżnik wśród wrotków - Asplanchna.
Zdjęcie 30 - wrotek Brachionus calyciflorus - jego nazwa łacińska związana jest z kwiatem i rzeczywiście kształt pancerzyka nasuwa skojarzenia z kwiatem tulipana.
19. Wrotek Kellicottia longispina
20. Wrotek Kellicottia longispina
21. Wrotek Keratella quadrata
22. Wrotek Keratella quadrata
23. Wrotek Keratella quadrata
24. Wrotek Keratella quadrata
25. Wrotek Keratella cochlearis
26. Wrotek Keratella cochlearis
27. Asplanchna
28. Asplanchna
29. Asplanchna
30. Brachionus calyciflorus
Wioślarki - Cladocera
Wioślarki to grupa drobnych, głównie słodkowodnych skorupiaków zasiedlających strefę pelagiczną, przydenną (niektóre gatunki żyją zagrzebane w osadach dennych) lub litoralną zbiorników wodnych.Zdjęcie 31 - wioślarka należaca do gatunku Bosmina longirostris, jej polska nazwa to słoniczka. W "akwarystycznym slangu" błędnie zwana "bosmidia".
Zdjęcia 32 ÷ 36 - różne gatunki wioślarek.
Zdjęcie 37 - u tej przedstawicielki wioślarek - dafni - wielkie i rozbudowane anteny służące do poruszania się złożone są wzdłuż ciała.
Zdjęcie 38 - ta z kolei unosi czułki nad głowę - prawda że pięknie?
31. Bosmina longirostris
32. Cladocera
33. Cladocera
34. Cladocera
35. Cladocera
36. Cladocera
37. Dafnia
38. Dafnia
Artemia
Artemia to rodzaj skorupiaków z gromady skrzelonogów. Gatunki z tego rodzaju określane są czasami nazwą solowiec, choć nazwa ta dotyczy gatunku Artemia salina. Populacje artemii występują w Europie, Afryce, Azji i Australii.Zdjęcie 39 - larwa artemii - krótko po wykluciu - jeszcze intensywnie pomarańczowa
Zdjęcie 40 - starsza, kilkudniowa larwa artemii - po przejściu kilku kolejnych wylinek jej ciało straciło pomarańczowy kolor, wydłużyło się i larwa zwana już metanaupliusem stała się szybkim pływakiem - z tych powodów dla malutkiego narybku jest już znacznie trudniejsza do zlokalizowania i uchwycenia
Zdjęcie 41 - świeżo wyklute larwy artemii - doskonały pokarm dla narybku wielu gatunków pielęgnic.
Zdjęcie 42 - głowa samicy słonaczka/solowca (Artemia sp.). Widoczne są oczy o złożonej budowie, podczas gdy u larw artemii oczy miały budowe bardzo prostą.
Zdjęcie 43 - samice posiadają jeden worek jajowy, z którego wypuszczają jaja dwoma otworami. Samce mają także podwójne penisy.
Zdjęcia 44 ÷ 46 - samica artemii.
Zdjęcie 47 i 48 - samiec artemii - widoczne duże "kleszcze", które służą do przytrzymywania samicy w czasie kopuclaji oraz długo po jej odbyciu. Uniemozliwia to ponowne zaplodnienie samicy przez innego samca.
Zdjęcie 49 - para artemii w trakcie kopulacji.
39. Nauplius artemii
40. Starsza larwa artemii metanauplius
41. Larwy artemii
42. Głowa samicy artemii
43. Samica artemii worek jajowy
44. Samica artemii widok z boku
45. Samica artemii widok z góry
46. Samica artemii widok z góry
47. Samiec artemii widok z góry
48. Samiec artemii widok z góry
49. Kopulujące artemie
Wodzień - Chaoborus
Wodzień to rodzaj owadów należący do rzędu muchówek i rodziny wodzieniowatych. Postacie dorosłe tych zwierząt – imago swoim wyglądem przypominają komary, jednakże w odróżnieniu od nich samice wodzienia nie kłują. Wodzienie przechodzą przeobrażenie zupełne.Zdjęcie 50 - larwy wodzienia (zdjecie rozmrożonych larw) żyją w toni wodnej.
Zdjęcie 51 - larwa wodzienia jest drapieżnikiem, widoczny na zdjęciu wysunięty sztylecik służy jej do przebijania pancerzyków drobnych stworzeń planktonowych, którymi się żywi.
Zdjęcie 52 - larwy wodzienia w przedniej i tylnej części ciała mają woreczki z gazem, w których ciśnienie jest regulowane w zależności od potrzeb. Dzięki temu larwy nie mają problemu ze zmianą głębokości bytowania.
50. Wodzienie
51. Głowa wodzienia
52. Tył wodzienia
Czarne larwy komara - Culicidae
Zdjęcie 53 - poczwarka komara - już wkrótce wyjdzie z niej dokuczliwy owad. Na razie jest jeszcze doskonałym pokarmem dla ryb, choć nieco mniej chętnie zjadanym niż sama larwa komara.Zdjęcie 54 - poczwarka komara.
Zdjęcia 55 i 56 - larwy komara - wkrótce zamienią się w poczwarki. Te "czarne larwy komara" wzięte pod mikroskop okazały się .... białawe.
53. Poczwarka komara
54. Poczwarka komara
55. Larwa komara
56. Larwy komara
Ochotka - Chironomidae
Ochotka to rodzina muchówek. Są to małe i bardzo małe owady podobne do komarów, o wydłużonych przednich nogach i wydatnych czułkach. Są jedną z najliczniejszych w gatunki rodzin w świecie zwierząt – na świecie opisano ponad 10 000 gatunków, w Polsce około 500. Ich systematyka jest bardzo skomplikowana, wciąż opisuje się nowe gatunki i dokonuje rewizji systematycznych. Wykazano, że wiele blisko spokrewnionych ze sobą gatunków z tej rodziny krzyżuje się ze sobą dając płodne potomstwo – w ten sposób dochodzi do powstawania stref mieszańców.Zdjęcie 57 - dorosła postać ochotki podobna jest bardzo do komara, jednak nie kłuje! Na zdjęciu widzimy samicę, co poznać można po krótkich i niewielkich antenach.
Zdjęcie 58 - samiec ochotki jest nieco mniejszy i szczuplejszy od samicy, a głowę zdobią mu imponującej wielkości anteny.
Zdjęcie 59 - głowa larwy ochotki.
Zdjęcie 60 - w tylnej części ciała larwy ochotek mają wyrostki, które maja na celu polepszenie wymiany gazowej dzięki swej dużej powierzchni (ochotki m.in. dzięki temu potrafią znieść okresowe niedostatki tlenu w wodzie).
Zdjęcie 61 - pióropusz na głowie samca ochotki przydaje się podczas lokalizowania zapachu gotowych do rozrodu samic - na czułkach znajdują się receptory czułe na feromony samic.
Zdjęcie 62 - larwy ochotki czerwoną barwę ciała zawdzięczają hemoglobinie - identyczny barwnik znajduje się w naszej krwi! Jest to kolejne przystosowanie do bytowania w niedotlenionej wodzie.
57. Dorosła ochotka samica
58. Dorosła ochotka
59. Głowa ochotki
60. Tył ochotki
61. Głowa samca ochotki
62. Ochotki
Kiełż zdrojowy - Gammarus
Zdjęcie 63 - skorupiaki z rodzaju Gammarus - kiełż dysponują twardymi pancerzami, przez co nie wszystkie ryby akceptują ten rodzaj pokarmu.63. Gammarus
Kryl
Zdjęcie 64 - kryl jest smakowitym kąskiem dla większych ryb, nie ma tak twardego pancerza jak kiełż. Pod mikroskopem okazał się stworem bardzo śmiesznym - zwróćcie uwagę na jego wielkie oczy.64. Kryl
Opisy i zdjęcia: Dzięki uprzejmości i za zgodą dr Mai Prusińskiej (ichtiolog).
Niektóre opisy pochodzą z Wikipedii.